कळी

फुलणारा गंध मनाचा
मोहरता कोमेजून जावा
पहाटेच ऐन बहरात
मळभून काळोख व्हावा

रूसली कळी ती फुलतच नाही
कारण त्याचे कुणी शोधावे
का कळीवरच उमलण्याआधी
वेलीने उगाच रूसावे

निरागस कोवळे हसणे
गतजन्मीचे पुण्य असावे
दुर्दैवी दैवी जिणे हे
फुलणे त्याचे पाप ठरावे

कोपला निसर्ग म्हणावा
की अज्ञानी जीवांचे खेळणे
कुणालाच कळले नाही
कळीचे चिरशांत झोपणे!