रंगबावरी झालीस ग तू
लाजलाजरी झालीस ग
बंध अचानक जुळून येता
मळभ टाकून उठलीस ग!
त्याला आत दडवतानाही
स्वत:शीच किती हसलीस ग
बोललीस न कुणा काहीही
तरी ओळखली गेलीस ग!
वेलीचा आधार तरुला
तशीच खंबीर झालीस ग
कधीतरी डोळ्यांनी तुझ्या मग
तूच फसवली गेलीस ग!
गाव आपला मागे टाकून
हिरवा साज तू ल्यालीस ग
तिमिरातून मग भल्या पहाटे
घरट्यात तुझ्या तू वसलीस ग!
तळहातीच्या रेषांहुनही
फोडाला त्या जपलीस ग
आई होण्याआधी कुणाची
मायच त्याची झालीस ग!
2 comments:
धन्यवाद विनायकराव, बाकी निनाद 'जी' वगैरे जासतच आहे... मी आपला साधा निनाद बरा :)
काही वेगळा अनुभव देऊन जाणारे सिनेमे बघायला आवडतात हे मात्र खरे. चला या निमित्ताने मलाही सांगत चला कुठला खास सिनेमा असेल तर...
Post a Comment